Τόνια Μ.
Μαθήτρια Α’ Λυκείου σε σχολείο της Κορινθίας

Με την αρχή μιας νέας σχολικής χρονιάς και το γυρισμό των παιδιών στα θρανία, αποφάσισα να εκφράσω κι εγώ την άποψή μου για την αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος.

Φέτος είμαι στην πρώτη τάξη του λυκείου, δηλαδή στην τάξη που θα αντιμετωπίσει πρώτη τις αλλαγές στο σύστημα. Ως τώρα, δεν υπήρχε καμία ενημέρωση για το τί θα αντιμετωπίσουμε.

Αυτό που ξέρουμε μέχρι στιγμής είναι ότι με το νέο σύστημα δεν έχουμε βιβλία !!! Στο σχολείο που πάω, μέχρι ώρας, έχω πάρει μόνο ένα βιβλίο και αυτό από τα λεγόμενα των καθηγητών μου. Βιβλία θα μπουν στην βιβλιοθήκη μου μετά τα Χριστούγεννα. Αυτό σημαίνει ή ότι θα βγάλουμε φωτοτυπίες ή ότι θα αναγκαστούμε να αγοράσουμε τα βιβλία μας.

Βέβαια από την μεριά μου, δεν πρέπει να πάμε να τα αγοράσουμε γιατί τότε τι σόι δωρεάν εκπαίδευση μας λένε ότι έχουμε ;

Έχω απογοητευτεί πάρα πολύ.


Νομίζω ότι η Ελλάδα διανύει μια από τις χειρότερες εποχές της. Στις μέρες μας υπάρχουν οικογένειες που δεν μπορούν να παρέχουν στα παιδιά τους κάτι παραπάνω από τα αναγκαία... Υπάρχουν οικογένειες μεταναστών που ερχόμενοι για ένα καλύτερο αύριο, βιώνουν πολύ δύσκολες καταστάσεις.

Προσωπικά, το Λύκειο το είχα φανταστεί αλλιώς ... Με είχα φανταστεί να διαβάζω για να πετύχω τους στόχους μου και όχι να "κατεβάζω" το βιβλίο των μαθηματικών μου από το διαδίκτυο ...

Μου προκαλεί μεγάλο θυμό να μην ξέρω τί θα υποστώ αυτή τη χρονιά. Νομίζω ότι προσπαθούν με έναν υπόγειο τρόπο να γκρεμίσουν τα όνειρά μου και νιώθω πώς θέλουν να καταστρέψουν την νέα γενιά ...

Αντί να δώσουν τα πάντα στο μέλλον τούτης της χώρας, της στερούν ακόμα και τα σχολικά βιβλία. Σαν να μην φτάνει αυτό, προσθέτουν και ύλη από την επόμενη χρονιά.
Αν είναι δυνατόν !

Έχω φτάσει σε σημείο να πιστεύω πως τα κάνουν όλα επίτηδες. Πιστεύω πώς θέλουν να πιέσουν τόσο τα παιδιά, ώστε να τα παρατήσουν και να πάνε μπροστά μόνο τα παιδιά που δίνουν κάθε μήνα χιλιάδες ευρώ για τα φροντιστήριά τους.

Κατά τη γνώμη μου, αυτοί που πήραν αυτές τις αποφάσεις πρέπει να βγουν από τη χλίδα που τους περιβάλλει και να πάνε να ακούσουν τί έχει να πει ο κόσμος ... Αλλά ποιος να πάει ; Κανείς δε θα έρθει να ακούσει εμένα και όλα τα υπόλοιπα παιδιά. Κανείς δε θα βγει έστω να ακούσει τα παράπονά μας. Αλλά εγώ ένα μπορώ να σας εγγυηθώ.

ΔEN ΘA TO BAΛOYME KATΩ !