Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μετά την αξιοθρήνητη, όσο και εξοργιστική κυβερνητική οπερέττα της περασμένης εβδομάδας, το βλέμμα και η ελπίδα της κοινής γνώμης μεταφέρεται στην Θεσσαλονίκη και τον Αντώνη Σαμαρά.

Οι δύο υπεύθυνοι χειριστές της «εθνικής διαπραγμάτευσης», Παπανδρέου και Βενιζέλος, εισέπραξαν μέσα σε διάστημα λίγων ημερών ηχηρά χαστούκια από τους δανειστές-δυνάστες και αναγκάστηκαν να καταπιούν την ταπείνωση τους, ξεσπώντας σε μία ακόμη τυφλή επιδρομή εις βάρος της τσέπης του εμβρόντητου Ελληνα φορολογούμενου.

Το εκπληκτικό είναι, ότι ακόμη και μετά την υιοθέτηση της «λύσης απελπισίας» με το χαράτσι στα ακίνητα, η ελληνική κυβέρνηση δεν εξασφάλισε, ούτε καν το «κλείδωμα» της περιβόητης 6^ης δόσης! Ο μεν κ. Παπανδρέου στην διάρκεια της 20λεπτης τριμερούς «τηλεδιάσκεψης», εισέπραξε αόριστες διαβεβαιώσεις για την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη(σ.σ. ανεξαρτήτως χρεοκοπίας που προβλέπει μαθηματικά η πλειονότητα των οικονομολόγων)και την προσήλωση στην συμφωνία-φάντασμα για το δεύτερο πακέτο διάσωσης. Ταυτόχρονα όμως, εισέπραξε και αυστηρότατες συστάσεις για την άμεση και στο ακέραιο εφαρμογή των ανάλγητων φορομπηχτικών και αντεργατικών ρυθμίσεων προκειμένου να κρατηθεί ο στόχος κάποιας μείωσης του ελλείμματος ζωντανός.

Στο ίδιο μοτίβο, μόλις πριν δύο 24ωρα στην Πολωνία, ο πολύς κύριος Βενιζέλος, εισέπραξε εύσημα για την ασύλληπτη επινόηση της φορολόγησης των…σπιτιών, αλλά και μετάθεση της απόφασης για την έκτη δόση τον Οκτώβριο ! Απίθανα πράγματα δηλαδή…

Υπό το φως όλων αυτών των κατορθωμάτων, είναι φανερό ότι πριν την χρεοκοπία της χώρας, έχει ήδη χρεοκοπήσει διαπραγματευτικά και πολιτικά, για να μην πώ και ηθικά με τις διαδοχικές ψευδολογίες, η κυβερνητική της ηγεσία. Και επομένως μονάχα ένας κακόβουλος, ή τυφλωμένος από την αγάπη στον…αναχωρητή πρωθυπουργό(υπάρχουν και τέτοιοι πιστέψτε με…)θα μπορούσε να διερωτηθεί αν υπάρχει τρόπος μια άλλη ελληνική κυβέρνηση να τα καταφέρει χειρότερα. Γιατί απλούστατα χειρότερα δεν γίνεται…

Επειδή όμως θα ακούσουμε και τέτοια, ότι δηλαδή, αφου δεν πέτυχε το πεφωτισμένο δίδυμο Παπανδρέου-Βενιζέλου να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους του δανεισμού, δεν γίνεται τίποτα, καλό είναι να παρέχουμε μερικές διευκρινήσεις.

Η κυβερνητική διαρχία δεν προσπάθησε να κάνει επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου ή του μεσοπρόθεσμου. Υπο το κράτος ταμειακού πανικού και έπειτα από μία σειρά παιδαριώδεις και αποτυχημένες μπλόφες, επιχείρησε να παζαρέψει τους στόχους για την μείωση του ελλείμματος. Η «τρίπλα» ήταν εκ των προτέρων καταδικασμένη.

Στον αντίποδα αυτών των θλιβερών αυτοσχεδιασμών, ο Σαμαράς εξακολουθεί να μιλάει για αλλαγή της καταστροφικής συνταγής που έχει οδηγήσει την οικονομία στη διάλυση. Εφόσον συμφωνήσει στους στόχους για έλλειμμα και χρέος(που άλλωστε κάθε Ελληνας προσυπογράφει), δεν έχει λόγο να υπαναχωρήσει. Υπό την προυπόθεση όμως, ότι θα τον αφήσουν να τους προσεγγίσει με την δική του μεθοδολογία επανεκκίνησης της οικονομίας και επιστροφής στην ανάπτυξη.

Αυτή θα είναι και η αξίωση του νέου πρωθυπουργού προς τους ξένους πιστωτές. Αξίωση εύλογη και ρεαλιστική. Και επιπλέον στοιχειώδης απαίτηση μίας κυβέρνησης που θα έχει νωπή την εντολή του ελληνικού λαού.

Αν παρελπίδα, οι δανειστές δεν συναινέσουν στο αυτονόητο και εμμείνουν δογματικά στην ευλαβική τήρηση της καταστροφικής φόρμουλας του μνημονίου ας είναι έτοιμοι να υποστούν και τις συνέπειες. Γιατί ο Σαμαράς, αν και φανατικός του πόκερ, σπανίως μπλοφάρει…

(*δημοσιεύεται αύριο στον Τύπο της Κυριακής)