Ποιος, νομίζετε, υποστηρίζει ότι «η λιτότητα δεν φέρνει την άνοιξη και δεν χρειάζεται να είναι κανείς νομπελίστας στα οικονομικά για να το καταλάβει»;

Ποιος πιστεύετε ότι ζητά «επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου για να αλλάξουν οι σκληρές επιταγές των δανειστών μας»;

Ποιος ζητά από «τους διανοουμένους και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να καταθέσουν τεχνοκρατικά επεξεργασμένες προτάσεις για να εφαρμοστούν άλλες πολιτικές εκτός των επώδυνων μέτρων», κατηγορώντας τους μάλιστα γιατί δεν έχουν επαναδιαπραγματευτεί το Μνημόνιο που υπέγραψε ο πρωθυπουργός και δεν έχουν απαιτήσει την αλλαγή του, λες και κυβερνούν αυτοί;

Αν διαβάζοντας τα παραπάνω παρασυρθήκατε και πιστέψατε ότι τις θέσεις αυτές εξέφρασε κάποιος αντίπαλος του Γιώργου Παπανδρέου, τότε κάνατε λάθος και... χάσατε.

Το παραπάνω ρεσιτάλ υποκρισίας και θράσους με στόχο (πάλι) να κατηγορήσει την αντιπολίτευση για όσα δεν κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου δόθηκε διά χειρός του αδελφού του Νίκου, με νέο άρθρο του στο περιοδικό «Οικονομική Επιθεώρηση». Ο συγγραφέας, που κινεί πίσω από τη σκηνή τα νήματα με έναν χειρουργικό τρόπο, εμφανίζεται θεωρητικά να τεμαχίζει μεν τον αδελφό του, κάτι περίπου σαν τη βιβλική ιστορία του Κάιν και του Αβελ, αλλά στην ουσία τα χρησιμοποιεί για να του προσφέρει ασυλία.

Ο Ν. Παπανδρέου ομολογεί ότι η πολιτική που εφαρμόζει ο αδελφός του είναι «αντιλαϊκή» και «δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα», όμως (θέλοντας να μας... τρελάνει εντελώς) υποστηρίζει ότι δεν φταίει ως συνήθως ο Γιώργος, αλλά το διεθνές σύστημα και το ΔΝΤ, για το οποίο ισχυρίζεται ότι «εδώ και περίπου τριάντα χρόνια είναι γνωστό το πρόγραμμα της λιτότητας που επιβάλλει σε όσες χώρες αναγκάζονται να πάνε σε αυτό για να μη χρεοκοπήσουν».

Μόνο που παραλείπει χαμένος στη μετάφραση να πει ότι με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως αποκάλυψε ο Ντομινίκ Στρος Καν, ο πρωθυπουργός είχε αγαστή συνεργασία πολύ πριν οδηγήσει τη χώρα σιδηροδέσμια «στα χέρια των δανειστών».

Για τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η προσφυγή στο ΔΝΤ ο συγγραφέας κ. Παπανδρέου επιχειρεί να πετάξει πάλι αλλού την μπάλα, ζητώντας από τις ομάδες διανοουμένων και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να μην... πυροβολούν την κυβέρνηση αλλά τους δανειστές μας. Τους ζητά παράλληλα «να διαπραγματευτούν» μαζί τους ώστε να τους πείσουν να υιοθετήσουν άλλες πολιτικές εκτός των επώδυνων μέτρων, ομολογώντας εμμέσως πλην σαφώς ότι η παρούσα κυβέρνηση είναι ανίκανη να το κάνει. Με διαγγελματικό μάλιστα τόνο τονίζει ότι βασικός στόχος πρέπει να είναι αυτό που δεν κάνει ο πρωθυπουργός αδελφός του, «να αλλάξουν οι εντολές των εταίρων», και προσθέτει: «Πρέπει να πάρουμε το φάρμακο το πικρό για ένα διάστημα για να μην οδηγηθεί η χώρα σε πτώχευση».

Κλείνοντας το γκρίζο κρεσέντο του προτείνει «τη δημοκρατική ανατροπή των συντηρητικών κυβερνήσεων της Ευρώπης», που όμως είναι οι εταίροι και οι υποστηρικτές του αδελφού του και της πολιτικής του!


Πηγή : "Δ"