Όσοι είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν χθες τη συνεδρίαση της Βουλής είδαν σκηνές που παράπεμπαν σε θεατρική παράσταση, με φρατζόλες ψωμί και μπουκάλια γάλα στο βήμα αλλά για την «ταμπακέρα» τίποτα. Μας είπαν ότι το γάλα είναι πανάκριβο και δεν μπορεί να το αγοράσει ο συνταξιούχος αλλά δεν εξήγησαν το γιατί, λες και ο κόσμος τρωει κουτόχορτο.



Ας παραθέσουμε μερικά στοιχεία για το γάλα, την αναλγησία του κράτους και τα καρτέλ.

1.Σήμερα στην Ελληνική επικράτεια υπήρχαν συνολικά 16.000 στάνες.
Από αυτές μόνο οι 1500 έχουν δανειοδοτηθεί και κάθε άδεια χρειάζεται για να εκδοθεί περίπου 3 χρόνια, γιατί άραγε; Η απάντηση είναι απλή: για να μπορεί η κρατική μηχανή να έχει σε ομηρία τις 15000 οικογένειες των κτηνοτρόφων με υποσχετική αδειοδότησης αλλά και να μπορεί να τους «αρμέγει» αντί αυτοί να αρμέγουν τα ζωντανά τους μέσα από τα πρόστιμα, αλλά και να συντηρεί το απαιτούμενο «λαδάκι» προς τους υμετέρους υπαλλήλους.

2.Η αναλγησία του κράτους όπως είπαμε φτάνει στο σημείο να χρειάζεται 3 χρόνια μια άδεια – αρκετός χρόνος για να απαιτείται μπόλικο λαδάκι για να τσουλήσει η μηχανή.
Οι γαλακτοβιομηχανίες 5 στη χώρα αντί να είναι 105 να προωθούν τα γαλακτοκομικά προϊόντα στο εξωτερικό και να υπάρχει άλλος ένας άξονας ενίσχυσης της Εθνικής οικονομίας. Και ας προσπαθήσει τώρα κάποιος να μου πει ότι αυτές οι 5 Βιομηχανίες δεν συνιστούν καρτέλ.

Έτσι στην πολυαγαπημένη μας Βουλή, μας είπαν πόσο έχει το γάλα... λες και δεν το ξέραμε...Τη βασική αρχή του τιμαρίθμου στον καπιταλισμό ότι ένα προϊόν φθηναίνει αν αυτό παράγεται σε πολλές ποσότητες δεν μας την είπαν.
ο πως η αύξηση της παραγωγικότητας μειώνει τις τιμές, αυξάνει τον εθνικό πλούτο, αλλά δίνει και τα προς το ζην στους πολίτες μιας χώρας δεν μας το είπαν.

Οι κύριοι αντιπρόσωποι του λαού παρακαλούνται να μην αλλάζουν επάγγελμα όντας εκλεγμένοι για να φροντίζουν για τα προβλήματα του κόσμου.
http://simaia-anagenisi.blogspot.com