Κούρσα για έναν δρομέα που τρέχει αντιμέτωπος μόνο με το χρονόμετρο θα είναι, σύμφωνα με το ισχύον εκλογικό σύστημα, η αναμέτρηση της 4ης Οκτωβρίου, καθώς το ζητούμενο δεν θα είναι παρά η επίτευξη αυτοδύναμης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας από το πρώτο κόμμα, σύμφωνα με δημοσίευμα στην εφημερίδα Το Βήμα της Κυριακής.

Η αναμέτρηση είναι η δεύτερη η οποία θα διεξαχθεί με τον εκλογικό νόμο Σκανδαλίδη και στον οποίο προβλέπεται «μπόνους» 40 εδρών υπέρ του πρώτου κόμματος. Οι υπόλοιπες 260 έδρες μοιράζονται κατά απόλυτα αναλογικό τρόπο σε όλα τα κόμματα που ξεπερνούν το 3%, το οποίο συνιστά το όριο για την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των σχηματισμών που συμμετέχουν στις εκλογές.

Οι ρυθμίσεις αυτές οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι το κόμμα που καταλαμβάνει την πρώτη θέση εξασφαλίζει, έστω οριακά, την πολυπόθητη πλειοψηφία των 151 εδρών που απαιτείται για τον σχηματισμό μονοκομματικής κυβέρνησης, εφόσον αποσπάσει στην κάλπη εκλογικό ποσοστό 41,5%.

Το ποσοστό αυτό, ωστόσο, μπορεί να υποχωρήσει ως και στο 39%, εφόσον μεγάλος αριθμός εκλογέων επιλέξει τους μικρότερους σχηματισμούς που θα συμμετάσχουν στην αναμέτρηση και δεν θα καταφέρουν να εξασφαλίσουν το εισιτήριο για τη Βουλή.

Αυτές οι ψήφοι αποτελούν τον μοναδικό αποφασιστικό παράγοντα για τη διακύμανση του «πήχη αυτοδυναμίας», ο οποίος χαμηλώνει όσο αυξάνονται αθροιστικά οι επιδόσεις των «εξωκοινοβουλευτικών» σχηματισμών. Αντιθέτως, δεν διαδραματίζει κανέναν απολύτως ρόλο η απόσταση που θα χωρίζει το πρώτο από το δεύτερο κόμμα.

Έτσι, αν τα κόμματα που μείνουν εκτός Βουλής συγκεντρώσουν αθροιστικά ποσοστό κοντά στο 2,5%, τότε για να επιτευχθεί ο στόχος της αυτοδυναμίας το πρώτο κόμμα θα πρέπει να καταγράψει εκλογική δύναμη που να υπερβαίνει πανελλαδικά το 41,5%, όπως συνέβη με την απερχόμενη πλειοψηφία, η οποία στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007 εξέλεξε 152 βουλευτές με ποσοστό 41,84%.

Η είσοδος ή μη στη Βουλή, για παράδειγμα, των Οικολόγων-Πρασίνων, που στην ευρωκάλπη του Ιουνίου έφθασαν το 3,49%, ίσως αποδειχθεί καθοριστική για την αυτοδυναμία, καθώς μπορεί να αφαιρέσει ή να προσθέσει, αναλόγως, τρεις ή τέσσερις έδρες στο πρώτο κόμμα.