ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΜΑΣ

Το πρόσφατο κείμενό μου για την παραλία του Ξυλοκάστρου έτυχε κριτικής από τον κ. Γιάνναρο, οικονομολόγο. Νομίζω, όμως, ότι υποτιμάει τις προθέσεις μου, τη δομή και το περιεχόμενο όσων από τα Κορινθιακά και της Αιγιάλειας μέσα ενημέρωσης έχω υποστηρίξει. «Ατεκμηρίωτες κριτικές» δεν κάνω. Ούτε «φιλοσοφικές παρεμβάσεις». Το γεγονός ότι ο κ. Γιάνναρος απάντησε δεν σημαίνει ότι τον συγκίνησαν θεωρητικές αναζητήσεις (μου ή του). Εδώ υπάρχει ένα ζήτημα συνέπειας αλλά συνέπειας στη λογική.
Δεν είναι σίγουρο ότι η ύπαρξη «των παραγωγικών τάξεων του τουριστικού τομέα της ευρύτερης περιοχής» αποδίδει πάντα, όπως και όσο πρέπει. Εγώ μίλησα για επιχειρηματική παιδεία, οινογαστρονομική ποιοτική πρόταση, για έναν εσωτερικό οικονομικό κύκλο. Αλίμονο αν μείνουμε στο τουριστικό προϊόν σουβλάκια και καφέδες. Ο ανταγωνισμός γίνεται στο τι διαφορετικό κι ωραίο έχει το Ξυλόκαστρο.
Δεν κατηγόρησα τους καταστηματάρχες της παραλίας ότι συγκρότησαν συνδικαλιστική οργάνωση. Απλώς, μόλις τους είδαμε, πρώτη συνεδρίαση, είπαν θα πάνε το δήμο στα δικαστήρια, θα υψώσουν μαύρες σημαίες. Θα ήμασταν όμως καλύτερα αν και οι εργαζόμενοι σ’ αυτές τις επιχειρήσεις συγκροτούσαν συνδικαλιστικό φορέα. Θα ρωτήσετε βεβαίως που βρίσκονται οι αντίστοιχοι των οικοδόμων, των αγροτών…
Είναι γεγονός ότι η λειτουργική αναδιάρθρωση της παραλίας, φόβισε τους επιχειρηματίες και δημιούργησε την «αμυντική συνοχή» του χώρου αυτού. Αυτοί οι επαγγελματίες, όμως, έπρεπε πρώτοι να δεχθούν ότι αυτό το χάλι της παραλίας δεν τους τιμούσε. Αυτοί έπρεπε να είναι οι εισαγωγείς της πρότασης ανάπλασης της παραλίας, αφού τόσα χρόνια δεν το έκαναν οι εκάστοτε «αυτοδιοικητικοί» .
Στο κείμενο μου έκανα αναφορά στα ονόματα του προέδρου και αντιπροέδρου του συλλόγου καταστηματαρχών εστίασης. Άλλο είναι συνδικαλισμός, άλλο πολιτική, άλλο τεχνοκράτης, σύμβουλος πολιτικών. Ο κ. Γιάνναρος, που συνυπογράφει ότι θα πάει το δήμο στα δικαστήρια (και πρόσφατα), είναι σύμβουλος του κ. Κουρτζή (ανταγωνιστή του Α. Κλαδούχου στις δημ. εκλογές) και του έχουν ανατεθεί μελέτες από το δήμο Ευρωστίνης. Εγώ για να έχω το δικαίωμα να ασκώ και κριτική σε οποιονδήποτε, δεν έχω τέτοιου είδους δεσμεύσεις.
Με κατηγορεί ότι δυσφημώ τον τόπο μου. Φθηνή, φτηνιάρικη πραμάτεια! Σήμερα που γράφω αυτές της γραμμές, η Ελευθεροτυπία μιλούσε για το χαμηλό επίπεδο των ελληνικών πανεπιστημίων. Δυσφημεί; Το να ξοδεύεις χρόνο και να κοπιάζεις για να πείσεις ότι δεν μας αξίζουν αυτά, αλλά καλύτερα είναι στάση ευθύνης, πολιτικής.
Ο κ. Γιάνναρος αφήνει κάποιες αιχμές για συνέπεια. Στο πρώτο κείμενό μου , το 2000 ρωτούσα τους δημ. συμβούλους, γιατί ποτέ δεν συζητούσαν το ζήτημα του τουρισμού. 11 Απριλίου 2006, στο δημοτικό συμβούλιο, ως αρχηγός της Αρμονικής Ανάπτυξης εξέθεσα τις βασικές συσταμένες ενός τοπικού αναπτυξιακού σχεδίου. Το έκανα φυλλάδιο ως υποψήφιος δημ. σύμβουλος. Έγραφα πρώτο στρατηγικό έργο και μελέτη είναι η παραλία του Ξυλοκάστρου. Ότι η αισθητική ποιότητα καθορίζει την ανάπτυξη. Αυτή ήταν και η βάση συγκρότησης του τελευταίου κειμένου για την παραλία. Εγώ όπου βρεθώ λέω για τους νόμους του οίκου μας. Είναι η έννοια του αληθινού πατριωτισμού: πως θα κάνουμε τον οίκο μας πιο πλούσιο, πιο όμορφο, πιο δίκαιο.
Όταν ξεκίνησε το έργο ανάπλασης της παραλίας, ο δήμαρχος θα ’πρεπε ν’ αναρτήσει μια πινακίδα που θα έγραφε: ΕΡΓΟ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ ΚΙ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ. Γιατί το έργο θα ’πρεπε να σχεδιασθεί ως διασύνδεση υποδομών, χώρων, κτιρίων που αποτελούν πλεονεκτήματα της πόλης. Αυτή η οπτική και ο σχεδιασμός διαμορφώνουν ένα άλλο τοπικό συλλογικό σύστημα αξιών, τη φυσιογνωμία της πόλης. Είναι ανασυγκρότηση της εικόνας του Ξυλοκάστρου μέσα από την ποιοτική αναβάθμισή του. Αυτός ο σχεδιασμός και η υλοποίησή του δίνει ανταγωνιστικότητα στην πόλη.
Η Ελλάδα στο ανταγωνισμό θα ’πρεπε να συμμετέχει με ωραίες πόλεις, παραγωγικές και ωραίες περιφέρειες. Το έδαφος, το τοπίο γίνονται αναπτυξιακός συντελεστής. Αυτές είναι αρχές μιας σύγχρονης αναπτυξιολογίας. Η Ελλάδα πρέπει να μετέχει στον παγκόσμιο ανταγωνισμό όχι ως χώρα φθηνής εργατικής δύναμης (όπως Κίνα, Κορέα, πρώην Ανατολικές Χώρες) με προϊόντα της σειράς. Αυτό βλέπουμε να θέλουν αυτοί που κυβερνούν σήμερα. Εμείς πρέπει να ζητήσουμε μια άλλη Ελλάδα που η ανάπτυξη θα στηρίζεται στην ποιότητα, στην ταυτότητα τόπων και προϊόντων.
Το ιεραρχημένο, ενοποιημένο δίκτυο κοινόχρηστων χώρων, τοπίου ποιότητας στην παραλία, έχει βεβαίως σημασία σ’ ένα Γενικό Σχέδιο Τοπικής Ανάπτυξης. Δεν υποτιμώ καθόλου τα τραπεζοκαθίσματα του κ. Γιάνναρου ή των άλλων καταστηματαρχών της παραλίας αλλά η πολιτική, ο σχεδιασμός δεν είναι συνδικαλισμός.
Όταν πρωτοείδα την απάντηση του κ. Γιάνναρου στο isthmos.gr ξαφνιάστηκα. Απαντούσε σε κείμενό μου που αυτός ο δικτυακός τόπος είχε αρνηθεί τη δημοσίευσή του.
Εδώ τελειώνει μια ιστορία γραπτών. Δεν θα επικοινωνώ με τον κ. Γιάνναρο (μόνο) μέσω του Τύπου. Είμαστε πολύ κοντά και είναι από τους ελάχιστους που δημοσιοποιεί απόψεις. Εδώ παρουσιάζονται για παράδειγμα, υποψήφιοι δήμαρχοι ( βλέπε ο παλαίμαχος) που δεν έχουν πει μια λέξη (αριθμητικά 1) για το τι θέλουν να κάνουν στο δήμο Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης. Ο κ. Γιάνναρος είναι ο πρώτος που μετά δέκα (αριθμός 10) χρόνια απαντά, μου κάνει την τιμή να μου κάνει κριτική δημοσίως. Οφείλω να τον ευχαριστήσω.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΛΑΔΟΥΧΟΣ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ