ΓΡΑΦΕΙ:
Ο ΘΕΜΗΣ ΣΟΥΛΑΝΤΙΚΑΣ

Εβδομάδα υψηλών προσκεκλημένων στην Ελλάδα. Την Τρίτη ο κατ’ ουσίαν Πρωθυπουργός της Ελλάδας Στρός Καν (και ίσως μελλοντικός πρόεδρος της Γαλλίας) κατέφθασε στην Αθήνα για να παρουσιάσει ως μεγάλη επιτυχία του πρωθυπουργεύοντος Γ. Παπανδρέου, την επιμήκυνση πληρωμής του χρέους.
Κυρίως όμως να διαπιστώσει ιδίοις όμασι το αδιέξοδο μιας πολιτικής που θα έχει σαν αποτέλεσμα το «τσουνάμι» των κοινωνικών αναταραχών και συγκρούσεων που έρχεται.
Είναι αξιοσημείωτο ότι σοβαροί πολιτικοί αναλυτές μεγάλων ημερήσιων Ελληνικών εφημερίδων συνδέουν την επιμήκυνση, με πρόωρες εκλογές, γιατί είναι κατανοητό και από τον πλέον αφελή πολίτη ότι η οποιαδήποτε παράταση αποπληρωμής του χρέους θα έχει ως φυσιολογική συνέπεια την λήψη πρόσθετων και ακόμα επαχθέστερων μέτρων.
Η μυστική συμφωνία μεταξύ της ΓΣΕΕ και του ΣΕΒ αποτελεί το πρώτο πιάτο αυτών των μέτρων, με κύριο στόχο τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Μικρότερες ασφαλιστικές εισφορές, ελαστικό ωράριο, «δωρεάν» υπερωρίες και όλα τα συναφή, αποτελούν τον προθάλαμο ενός εργασιακού Μεσαίωνα, που μόνον τριτοκοσμικές χώρες διατηρούν.
Είναι αλήθεια ότι όλες οι επώδυνες αλλαγές συντελούνται βίαια σε χρόνο ρεκόρ, ούτως ώστε τα περιθώρια αντίδρασης και τα αντανακλαστικά να είναι μειωμένα! Ένεκα τούτου το πορτραίτο του Έλληνα πρωθυπουργεύοντος παραμένει άφθαρτο, αφού φροντίζουν συνήθως τα κακά μαντάτα να φθάνουν από τα χείλη των συμβούλων του! Όσο δε η κοινωνία δεν θα αντιδρά, η πολιτική αυτή θα συνεχίζεται. Εάν διαφανεί κάτι στον ορίζοντα, τότε θα χρησιμοποιηθούν οι χρυσές εφεδρείες της Ντόρας Μπακογιάννη, πιθανόν και του Φ. Κουβέλη, με την ελπίδα ότι οι εξελίξεις στην ευρωζώνη, ενδεχόμενα να αποβούν θετικές!
Όμως η κρίση στην Ευρώπη είναι υπαρκτή και η Ελληνική Κυβέρνηση, το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι με τον ρόλο του άβουλου παρατηρητή, να περιμένει την διάλυση της Ευρωζώνης και την διαγραφή κυρίως κρατών του Νότου.
Το μόνο που απέμεινε να ανησυχεί το σύστημα είναι τα 15χρονα – 17χρονα αγοράκια που δεν αισθάνονται περήφανα «σαν γουρουνάκια» (αφού γνωρίζουν ότι τουλάχιστον μέχρι τα τριάντα τους δεν έχουν καμία προοπτική) προσπαθώντας να αποφύγουν την παγίδα της αθλιότητας του φόβου, που έχει κατακυριεύσει την Ελληνική κοινωνία στην μεγάλη της πλειοψηφία!