Με αφορμή την επιλεκτική καταβολή του υπόλοιπου των αποζημιώσεων στους αμπελοκαλλιεργητές της Κορινθίας από τις βροχοπτώσεις του Σεπτεμβρίου 2009, ο Βουλευτής Κορινθίας κ. Κώστας Κόλλιας έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:
«Ο κύκλος του εμπαιγμού εις βάρος των αμπελοκαλλιεργητών μας, που ξεκίνησε τον περασμένο Σεπτέμβριο, ολοκληρώθηκε με την καταβολή επιλεκτικών αποζημιώσεων, έπειτα από μία διαδικασία πρωτοφανή και διάτρητη. Δεν υπάρχει προηγούμενο για τα όσα επί 14 μήνες μεθοδεύθηκαν στην Κορινθία. Από τις πρώτες εκτιμήσεις, οι οποίες διήρκεσαν έξι μήνες, και τις επανεκτιμήσεις που δεν έγιναν ποτέ, μέχρι τις έωλες υποσχέσεις Υπουργών και υπηρεσιακών παραγόντων, οι οποίες κατέληξαν σε προσδιορισμό αποζημιώσεων με αυθαίρετους μαθηματικούς τύπους, η παρατεταμένη αγωνία των αγροτών μας είχε την αναμενόμενη απογοητευτική κατάληξη.
Η διαδικασία που ακολουθήθηκε είχε ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό εκατοντάδων παραγωγών από τις ενστάσεις και, βεβαίως, από τις αποζημιώσεις. Η αδικία που έχει συντελεστεί ιδιαίτερα από τη συνεκτίμηση της επιστροφής του ΦΠΑ έχει διπλή όψη: είναι βέβαιο ότι πολλοί παραγωγοί που δικαιούνται αποζημίωση δεν την έλαβαν, ενώ αντίθετα συμπεριελήφθηκαν άλλοι, που δεν έκοψαν τιμολόγια, ανεξάρτητα από το εάν τρύγησαν ή όχι, οι οποίοι είναι βέβαια και οι μεγάλοι κερδισμένοι.
Η διαδικασία των ενστάσεων όπως προβλέπεται από τον κανονισμό του ΕΛΓΑ καταστρατηγήθηκε. Επανεκτιμήσεις ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν, παρά το γεγονός ότι ο οργανισμός εισέπραξε προκαταβολικά τα τέλη επανεκτίμησης, τέλη τα οποία σημειωτέον υποτίθεται ότι καταβάλονται για την πληρωμή των γεωπόνων. Θεωρώ δε επιβεβλημένη την επιστροφή των χρημάτων από τις αιτήσεις των ενστάσεων στους αμπελοκαλλιεργητές, από τη στιγμή που δεν πραγματοποιήθηκαν επανεκτιμήσεις.
Η αναξιοπιστία της ηγεσίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και του Διοικητή του ΕΛΓΑ, οι οποίοι επί οκτώ μήνες υπόσχονταν στους αγρότες μας δίκαιες αποζημιώσεις είναι κραυγαλέα. Από το 70% καθαρή αποζημίωση για στρεμματική απόδοση 2,5 τόννων και τα 25 εκατομμύρια ευρώ του Μαρτίου, πέσαμε στα 6 και, τελικά, στην επιλεκτική κατανομή μόλις 3 εκατομμυρίων ευρώ. Δυστυχώς πολύ φοβούμαι ότι η κατάληξη ήταν προαποφασισμένη: το Υπουργείο καθόρισε εξαρχής το ποσό που ήταν διατεθειμένο να δώσει και στη συνέχει εφηύρε την διαδικασία διασταύρωσης στοιχείων. Αυτός είναι και ο λόγος που από μήνα σε μήνα η διαδικασία επιμηκυνόταν και τα χρήματα μειώνονταν. Ακόμα χειρότερα, φοβούμαι ότι οι αμπελοκαλλιεργητές μας υπήρξαν τα πειραματόζωα για την γενικευμένη καθιέρωση μιας νέας διαδικασίας προσδιορισμού των αποζημιώσεων, βάσει τιμολογίων και όχι βάσει εκτιμήσεων και αυτοψιών.
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης προφανώς πιστεύει ότι είναι στη διακριτική του ευχέρεια να αυθαιρετεί. Απέναντι σε αυτήν την αυθαιρεσία οι αγρότες μας είναι απροστάτευτοι. Μετά το πέρας της όλης διαδικασίας δεν υπάρχουν πλέον πολλά περιθώρια επανόρθωσης της αδικίας που έχει ήδη συντελεστεί εις βάρος των αμπελοκαλλιεργητών μας. Πληροφορούμαι ότι πολλοί εξετάζουν το ενδεχόμενο προσφυγής στα δικαστήρια, κάτι το οποίο βεβαίως θα σημάνει επιπλέον έξοδα και χρονοτριβή. Οι αγρότες μας βρίσκονται στη χειρότερη κατάσταση των τελευταίων δεκαετιών, το εισόδημά τους είναι από τα χαμηλότερα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Κυβέρνηση δεν δείχνει καμία διάθεση να είναι έστω συνεπής στις υποχρεώσεις της. Τέτοιες τακτικές οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο τον αγροτικό κόσμο και εάν δεν υπάρξει άμεση αλλαγή πολιτικής πλεύσης η ελληνική περιφέρεια θα βυθιστεί στην ανέχεια.»