Η Χριστόφιας καλόπιανε τον αραβικό κόσμο, κρατώντας τα εκρηκτικά τους. Αυτοί όμως…

Το ψήφισμα 7/38 που υιοθετήθηκε από τους ΥΠΕΞ του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης τον Ιούνιο, υιοθετεί πλήρως σειρά τουρκικών θέσεων, ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία έσπασε απόφαση της Ε.Ε. για να υιοθετήσει τη συριακή θέση για τα υψώματα Γκολάν.

Σε αντίθεση με την πρακτική της Κυπριακής κυβέρνησης, οι χώρες, για χάριν των οποίων ο πρόεδρος Χριστόφιας κατακρατούσε το φορτίο του θανάτου, ουδόλως δείχνουν να ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το πρόσφατο ψήφισμα που υιοθετήθηκε από τη Σύνοδο των ΥΠΕΞ του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης (ΟΙΔ) στην Αστάνα του Καζακστάν, καταδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας τη «στήριξη» της οποίας τυγχάνει η Κυπριακή Δημοκρατία από τον αραβικό κόσμο, με τον οποίο επέλεξε να συνταυτιστεί, σπάζοντας επίσημη θέση της Ε.Ε. και δυσαρεστώντας τους εταίρους μας, χωρίς κανένα αντάλλαγμα.

Όπως έγραψε η «Σ» χθες, ο Πρόεδρος Χριστόφιας είχε αποφασίσει να σπάσει την κοινή απόφαση της Ε.Ε. για το θέμα των υψωμάτων Γκολάν -γεγονός που κρίθηκε ως έλλειψη κοινοτικής αλληλεγγύης από τους εταίρους- θεωρώντας ότι έτσι η Συρία θα του ανταπέδιδε τη «χάρη», κάτι που ουδέποτε συνέβη. Τι, όμως, πράττουν τα αραβικά κράτη, έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας;

Το ψήφισμα 7/38
Το ψήφισμα που υιοθετήθηκε από τη Σύνοδο των ΥΠΕΞ του ΟΙΔ και αφορά στην Κύπρο (7/38) βρίθει τουρκικών θέσεων. Σε αυτό υπενθυμίζεται η θέση που είχε υιοθετηθεί το 2004, το οποίο «επέτρεπε στον τουρκικό μουσουλμανικό λαό της Κύπρου να συμμετέχει στον ΟΙΔ, υπό το όνομα Τουρκικό Κυπριακό Κράτος, όπως είχε οραματιστεί από το σχέδιο συνολικής λύσης του Γ.Γ. του ΟΗΕ», δηλαδή το απορριφθέν και -υποτίθεται νεκρό- σχέδιο Ανάν. Υπενθυμίζεται, επίσης, το ψήφισμα του 2010, στο οποίο επιβεβαιώνεται «η πλήρης ισότητα των δύο μερών στην Κύπρο» και ζητείται από τη διεθνή κοινότητα να κάνει, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, συγκεκριμένα βήματα για να τερματιστεί η «απομόνωση» των Τουρκοκυπρίων.

Στο ψήφισμα επαναβεβαιώνονται, ακόμη, προηγούμενα ψηφίσματα του ΟΙΔ για το Κυπριακό, που «εκφράζουν σθεναρή υποστήριξη στο νόμιμο σκοπό των Τούρκων Μουσουλμάνων της Κύπρου, που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ισλαμικού κόσμου». Επαναλαμβάνεται, παράλληλα, η σταθερή υποστήριξη στις προσπάθειες του Γ.Γ. του ΟΗΕ, στο πλαίσιο των καλών του υπηρεσιών, προς μια συνολική διευθέτηση. Καλεί, επίσης, τα δύο μέρη στην Κύπρο να αναγνωρίσουν το ισότιμο καθεστώς που έχουν. Με λίγα λόγια, υιοθετεί τη θέση ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο ισότιμα κράτη.

Το ψήφισμα 7/38, αναφέρει ότι λαμβάνει υπόψη τα αποτελέσματα των ταυτόχρονων, ξεχωριστών δημοψηφισμάτων της 24ης Ιουλίου του 2004 και εκφράζει «βαθιά λύπη» γιατί, σε αντίθεση με τις διεθνείς εκκλήσεις, η ελληνική πλευρά απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία το σχέδιο διευθέτησης των ΗΕ, ενώ η τουρκική πλευρά ενέκρινε το σχέδιο, με καθαρή πλειοψηφία, για την επανένωση του νησιού και την ένταξη στην Ε.Ε.

Εκφράζεται, επίσης, η υποστήριξη του ΟΙΔ για τις διαπραγματεύσεις υπό εξέλιξη, καθώς και για την «προθυμία που επιδεικνύει η τουρκοκυπριακή πλευρά και η Τουρκία, για μια δίκαιη και διαρκή λύση». Σημειώνεται, ταυτόχρονα, ότι θα πρέπει η διαπραγματευτική διαδικασία να καταλήξει σε διευθέτηση, στη βάση της πολιτικής ισότητας των δύο πλευρών και το ίσο καθεστώς των δύο συνιστωσών πολιτειών, από τα οποία θα προκύψει το νέο διζωνικό, δικοινοτικό κράτος. Υιοθετεί, δηλαδή, την τουρκική ερμηνεία της βάσης των συνομιλιών.

Οι ΥΠΕΞ του ΟΙΔ εκφράζουν, επίσης, αλληλεγγύη προς τους Τουρκοκυπρίους, καθώς και την εκτίμησή τους για τις εποικοδομητικές τους προσπάθειες, να επιτευχθεί μια δίκαιη και αμοιβαία αποδεκτή διευθέτηση. Χρησιμοποιούν, δε, και τον παράγοντα χρόνο, κατά τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιείται από όλες τις πλευρές που ασκούν πιέσεις στους Ε/κ διαπραγματευτές. «Το Κυπριακό βρίσκεται στην ατζέντα του ΣΑ των ΗΕ για 47 χρόνια και λύση μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν η τουρκοκυπριακή εποικοδομητικότητα στις συνομιλίες βρει ανταπόκριση». Υιοθετεί, όπως αναφέρει, τη θέση του Γ.Γ. ότι οι συνομιλίες δεν μπορούν να συνεχίζονται επ’ αόριστον, όπως επίσης και τις ανησυχίες του για την πρόοδο που επιτεύχθηκε.

Σημειώνει, δε, την επιθυμία του τουρκικού μουσουλμανικού λαού της Κύπρου να ενταχθεί πλήρως στη διεθνή κοινότητα, «ενώ παραμένουν σε ‘απομόνωση’, ως θύματα συνθηκών για τις οποίες δεν φταίνε».
Το ψήφισμα υπενθυμίζει, ακόμη, ότι το σχέδιο Ανάν είχε ως στόχο να δημιουργήσει μια νέα τάξη πραγμάτων στην Κύπρο, με σεβασμό στην αρχή της πολιτικής ισότητας της τ/κ και της ε/κ πλευράς, ενώ αναγνώριζε ότι καμία πλευρά δεν μπορεί να διεκδικήσει εξουσία ή δικαιοδοσία επί της άλλης.

Το ψήφισμα κάνει αναφορά και στη θέση της Άγκυρας για «ταυτόχρονο άνοιγμα» των λιμανιών και των αεροδρομίων της προς την Κυπριακή Δημοκρατία και του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου. «Αν εφαρμοστεί», τονίζεται, «θα συμβάλει στην επίτευξη μιας διαρκούς συνολικής διευθέτησης του Κυπριακού». Γίνεται, ακόμη λόγος για… «μαζική αμυντική θωράκιση και τη συνεχή κατασκευή αεροπορικών και ναυτικών βάσεων από την ε/κ πλευρά, η οποία αποτελεί απειλή στην ειρήνη και τη σταθερότητα στο νησί και στην περιοχή»! Καταγγέλλεται, επίσης, σε μονομερείς διεκδικήσεις της ε/κ πλευράς στην Ανατολική Μεσόγειο, οι οποίες εμποδίζουν τις προσπάθειες λύσης.

Υπό το φως των πιο πάνω, το ψήφισμα του ΟΙΔ ανακοινώνει, μεταξύ άλλων, ότι:
1. Επιβεβαιώνει την πλήρη ισότητα των δύο μερών στην Κύπρο, με την αρχή να τους επιτρέπεται να ζουν πλάι-πλάι, με ασφάλεια, ειρήνη και αρμονία, χωρίς το ένα να έχει τη δυνατότητα να κυβερνήσει, να εκμεταλλευτεί, να καταπιέσει ή να απειλήσει το άλλο.
2. Καλεί τη διεθνή κοινότητα να ενθαρρύνει την ε/κ πλευρά να εργαστεί εποικοδομητικά για μια λύση, στη βάση των παραμέτρων που έθεσε ο ΟΗΕ στο σχέδιο Ανάν.
3. Επαναλαμβάνει την έκκλησή του στη διεθνή κοινότητα να κάνει, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, σημαντικά βήματα για άρση της «απομόνωσης» των Τ/κ.
4. Καλεί τα κράτη-μέλη να ενδυναμώσουν αποτελεσματικά την αλληλεγγύη με τους Τ/κ, να αποκτήσουν στενές σχέσεις μαζί τους και να τους βοηθούν υλικά και πολιτικά να ξεπεράσουν την «απάνθρωπη απομόνωση» και αναπτύξουν σχέσεις σε όλα τα επίπεδα, π.χ. με επιχειρηματικές αποστολές στα κατεχόμενα, ανάπτυξη πολιτιστικών και αθλητικών σχέσεων, συνεργασία με τα τ/κ πανεπιστήμια, να πραγματοποιούν υψηλόβαθμες επισκέψεις κτλ.
5. Ζητά τη συνέχιση της χρηματοδότησης αναπτυξιακών έργων στην τ/κ πλευρά.
6. Αναγνωρίζει την επιθυμία των Τ/κ να ταξιδεύουν ελεύθερα στις χώρες του ΟΙΔ.
7. Αποφασίζει να παρακολουθεί στενά το αίτημα της τ/κ πλευράς για απόκτηση καθεστώτος πλήρους μέλους του ΟΙΔ.

Θα πρέπει, βεβαίως, να επισημανθεί ότι αυτές οι θέσεις δεν είναι καινούριες και δεν πρέπει να εκπλήσσουν. Αντανακλούν μια διαχρονική στάση των ισλαμικών χωρών, ανάμεσα στις οποίες επιδιώκει η Τουρκία να αποκτήσει ηγετικό ρόλο. Θα πρέπει, ωστόσο, να προβληματίσουν, αφού πρόκειται για ένα μπλοκ στο οποίο Κύπρος θα μπορούσε να έχει πολύ μικρή επιρροή, την ίδια στιγμή που ανήκει σε μια ευρωπαϊκή οικογένεια κρατών, η οποία δεν θέτει τη θρησκεία ως ύψιστο πολιτικό κριτήριο.

Γιατί, λοιπόν, ο πρόεδρος Χριστόφιας επιλέγει να «δραπετεύσει» από κοινές ευρωπαϊκές θέσεις, για να κάνει το χατίρι σε χώρες, οι οποίες διαχρονικά δεν φέρουν ενστάσεις επί κοινών ισλαμικών θέσεων και που πολλές από αυτές δεν ασπάζονται τις δυτικές δημοκρατικές αξίες;

Πέραν των πρακτικών καλής γειτονίας και των όποιων φόβων αναπτύσσονται εδώ και πολλά χρόνια για επίσημη αναγνώρος του ψευδοκράτους, υπάρχουν ουσιαστικοί λόγοι για τους οποίους η Κύπρος πρέπει να επενδύει σε μια ομάδα κρατών, που δεν δείχνει πρόθεση να υποστηρίξει τις δικές θέσεις της;